Na naszych oczach dzieje się historia. W Białorusi właśnie dochodzi do zmian.
Strajkują duże państwowe zakłady, nawet państwowa telewizja. Milicja przyłącza się do protestujących, OMON wstrzymuje się od pacyfikacji manifestacji. Pierwszy białoruski dyplomata poparł protestujących, przy ambasadach wywiesza się biało-czerwono-białe flagi.
Łukaszenko jednak trzyma się prezydenckiego krzesła jak może. Jak na razie odrzuca wszelkie propozycje ponownych wyborów czy zrzeczenia się urzędu.
Sztab Tichanowskiej tworzy jednak radę, koordynującą przekazanie władzy. Sama kandydatka zamierza niedługo ogłosić się prezydentem-elektem, a jej współpracownicy apelują do innych krajów o uznanie tytułu.
Czy jest ona uprawniona do używania tego tytułu? Nie mniej niż Łukaszenko, bowiem fałszerstwa podczas wyborów były na tyle poważne i oczywiste, że właściwie nie ma on obecnie legitymizacji urzędu i nawet Rosja odwraca się od niego. Ze słów Putina nie można było wyczytać żadnego wsparcia dla niego, wyraża on jedynie nadzieję, że problemy w jego kraju wkrótce się rozwiążą.
Według śledztwa Nowoj Gaziety, wyniki podane przez CKW (~80% Łukaszenko, ~10% Tichanowskaja) zostały całkowicie zmyślone. Z samych fotografii protokołów wywieszonych na lokalach wyborczych wynika wynik 58%/28% dla Łukaszenki. Po usunięciu wyników z przedterminowym głosowaniem wyglądającym jak anomalia i zawyżoną frekwencją na prowadzenie wychodzi już Tichanowska – 45%, za nią Łukaszenko z 43% głosów. Jednak nawet ten wynik nie oddaje prawdy – dalej włączane są protokoły które sfałszowano w bardziej wyszukany sposób.
Mimo wszystko, w naszej ocenie same te dane świadczą o tym, że Łukaszenko nie powinien przyjmować tytułu prezydenta. A jest jeszcze kwestia skrajnie nieprzejrzystego procesu wyborczego, licznych nadużyć i nieuczciwie prowadzonych przygotowań
do wyborów…
Mamy nadzieję, że niedługo zakończą się wyborcze perypetie naszych sąsiadów i na Wschodzie będziemy mieli niedługo kolejnego rozwijającego się i demokratycznego sąsiada.
